Ұрлық өршіп барады. Құдашам үй салып, есік-терезесін орнына қойып, ішіне 400 мыңға жылу батарейлерін апарып қойған екен. Түнде ұрылар, түгел тасып кетіпті. Полиция шақыртқан екен.
Немқұрайлы қарап, отпечатка алып кетті дейді. Олар іздеп табады дегенге, өзі де сенбей отыр. Дұрыс қой.
Былтыр менің де гаражыма ұры түсіп, екі жүз мыңға жуық дүниемді қолды қылғанда, із-түзсіз кеткен. Менттерден хабар болмаған соң, ГОВД ға бардым. Бастығымен, орынбасарларымен сөйлескенде-ақ, менің дүниемді іздеу ойларында да жоқ екенін, түрлерінен көріп түңілгем. “Аға – дейді, тəулігіне бізге бөлінген територияның өзінде ондаған ұрлық болып жатады Əрбір сотрудникте оннан астам “дело” бар. Қызметкерлеріміз аз.
Қарасам шынында да, ұрлыққа тонауға əбден еті үйренген, көздері алақ-жұлақ етіп, қазір соттап жіберсең де, екі қойың бір сом боп тұр екен…
Қоғамның азғанын. Биліктің халық қауіпсіздігі үшін, мүлде бас қатырмайтынына сонда көзім анық жетті. Адам өлімі болмаса, тонау, ұрлау, органдағыларға əсер етпей қалыпты. Соны білетін ұрылар, еркін қимылдап жүр. Өткендегі Теннің қазасы да, осының нəтижесі. Жалпы билік өзімен-өзі, халық өзіміне-өзі өмір сүріп жатыр…
Малик Ораков
Фейсбуктегі парақшасынан