КСРО-дағы азық-түлік тапшылығын шешу үшін бұрын мал жеуге өсірілетін қарабидай, қарақұмық сияқты дақылдарды тұтынуға шығарарда бұлардың денсаулыққа пайдасы зор, адамды жасартуға әсері бар екен деген ақпараттық бум болған ғой. Сол дақпыртқа әлі сенеміз.
Дәл осындай бум бізде де болды. Қазақтың атакәсібі, негізгі азығы қой еті жайлы. 90-жылдардың ортасынан “қой еті ауыр, холестерин, артық белок…” деген пәтуалар борап берді.
Жүн, тері туралы сөз жоқ.
Қойшының құтты таяғы қурап қалды. Азаматтар базарда арба сүйреп кетті. Бәрінен бұрын, қазанымызды “Буштың бұты”, қытайдың ГМО бұқасының жамбас сүйегі, қылаяғы қырғыздың қой еті майлағаны өтірік пе?
Шүкір, ел ішінде қой өсірушілер бар. Шығынға қарамастан отар-отар уақ жандық өргізеді. Жүн жатыр тау болып. Тірі мал құны арзан, тоқты мысалы 15 мың теңге…
Қалмаханбет Мұқаметқали
Фейсбуктегі парақшасынан