Еліміз үшін еңбегі сіңген, мемлекет үшін тер төккен азаматтарды марапаттап отыратын сыйлықтар жеткілікті. Соның бірі – мемлекеттік сыйлық. Бұл сыйлық негізінен өнер адамдарына, ақын-жазушыларға беріледі.
Әрине, еңбегің еш кетпей, еленіп жатса, жоғарғы дәрежелі марапатқа ие болып жатсаң – төккен теріңнің ақталғаны.
Алайда сол сыйлықтың өзі ақ, адал адамын тауып бара ма? Мәселе сонда. Әлде бармақ басты, көз қысты болып жең ұшынан таратыла ма?
Дәл осы сыйлық қалай берілетіні жөнінде көзі тірісінде белгілі аудармашы, жазушы Гер аға Герольд Бельгер былай деп ащы шындықтың бетін ашып айтып еді. Сол айтқанын сөзбе-сөз келтірейік:
Комиссия жиналады екен де, «ал дауыс берейік» деген әңгімеден бастайды екен. Алғашында мен жан-жақты даярланып келген едім, сол кезде марқұм Қадырдың айтқаны бар:
«Ау, Герольд, сен немене, шығармаларды талдау үшін келдің бе? Жоқ олай болмайды. Сен не десең де, қалай талқыласаң да қалыптасқан жүйені өзгерте алмайсың. Осы бағытпен жүреміз», деген соң ойланып қалдым.
Расында солай екен. Ол жерде ешқандай талқылау жоқ. Қазір де солай.
Демек, мен бұл Мемлекеттік комиссиядан әбден түңілдім. Әділ қорытындыға келіп, сыйлықты әділ береді дегенге сенгім жоқ. Барлығы күні бұрын белгіленеді екен де, соның ыңғайымен кетеді екен. Сен дауыс бердің бе, бермедің бе, мәселе онда емес.
Мәселе жоғарыда отырғандардың шешіміне байланысты. Айтарым осы.
Демек, Мемлекеттік сыйлық әлі күнге өзінің талантты иесін таппай көрінген жолбикенің, қотыраш пен батыраштардың қанжығасында кетіп жатыр деген сөз ғой. Бұған не дейсіз!
Ақшарқат Ахметбек
Герольд Бельгер. Фото: Tengrinews.kz
https://kaz.365info.kz/sakh-bolyndar-ger-aganyn-ne-degenin-bilesiz-be-245627