«Ол немере бәрінен де қауіпті!». Мұхтар Шаханов әр қазаққа арналған өлең жазды

Қайсар бағыт-бағдарымның тұруы үшін құламай,

Бір күні мен ұл-қызымды түгел жинап алдым да,

Барлығына екі ортақ талап қойдым мынадай:

«Өздеріңнен өзек жарған менің әрбір немерем,

Өз ұлтына менсінбестік көзбен қарап тебеген,

Орысша оқып, орысша ойлап, тек орысша түс көрсе,

Космополит-мәңгүрттіктен тәлім алар іс көрсе,

Сезінбесе Ана тілдің зор аналық қуатын,

Қасіретті ұғынбаса ұлтсыздықтан туатын,

Ол, әрине, сормаңдай жан – қансыз әрі тамырсыз,

Тамырсыздың кез келгені халқымызға қадірсіз!

Болса-дағы білімі зор, мінезінің міні жоқ,

Маған ондай немеренің бір тиындық құны жоқ!

Жас қауым көп басқа тілде сайрағанды бақ санар,

Ұлтымыздың болашағын күйрететін нақ солар!

Екіншіден, кім жоғалтып алар болса шындығын,

Көп ұзамай әйгілейді ол талғамның сұмдығын.

Телеарнада сайрағыштар – шындығы өлген пенделер,

Ертелі-кеш өтірігін алға тартып сенделер.

Қанша қарттар жас қауымды жалғандыққа баулуда,

Сондықтан да жағымпаздық айналды үлкен ауруға.

Бұл істерге сенімменен, оймен қарап жебеген,

Өз шындығын жойып алса, емес ол да немерем!»

Масқара ғой, қырандармен шатастырса тауықты,

Ал мен үшін ол немере бәрінен де қауіпті.

Жас буынға қояр өзге мүдделер көп десек те,

Осы екі дара талап тұрар басты есепте!