“Маған “айғыр” керек”. Қазақ әйелдерінің әңгімесі жаға ұстатады

“Жұмыстағы жас жігітпен жатқым келеді”

Нұргүл:

– Майра, ондай еркек маған да керек. Қайдан таптың, ақылыңмен бөліссей? Жанның рахаты ғой бұл, жаным-ау, үйіңе барғың да келмейтін шығар. Енді сол еркектен айрылып қалмаудың амалын жаса. Дұрыстап аймалап, сылап-сипа, еркелет, әбден риза қыл. Сен кереметсің деп мойнына асылып, назданып, кербезденіп, сылаңдасаң, ол сенен кетпейді. Сенің орныңда болсам, мен сөйтер едім. Менің сүмелек күйеуім де бір-ақ рет, ылдам-жылдам жасайды. Тез бітіріп, теріс қарап жатып қалады. Ал маған түнімен тән рахатына батыратын жалынды еркек керек. Кейде түнімен ұйықтай алмай, дөңбекшіп шығам. Осылай он жыл өтті, күйеуіңнің қанағаттандырмағаны қиын екен. Кейде жұмыстағы жасы кіші болса да жеңеше деп қырындап жүрген жігітпен жатып қойғым келеді. Анда-санда кеудемді сыртынан ұстатам да, юбкама қол салдырмай жүрмін. Өткенде біраз құшақтасып едік. Әрең шыдап жүрмін.

Майра, сен менің көзімді аштың, сенің жазбаңды оқып, мен де тәуекелге барғалы отырмын. Біреудің еркегі біреуге “айғырдай” көрінеді. Енді жұмысқа ертең барып, ана қайныма пәтер жалда деп айтамын. Өзі бастықтың орынбасары. Күйеуің жетістірмесе, не істеу керек енді?Өмір бірақ рет беріледі. Енді осы жігітпен “болуға”мықтап кірісем...