Тургенев пен Толстойды, Достоевский мен Чеховты шет тілге орыстар аударған жоқ. Бізді мақташы деп, ешбір орыс ағылшын мен французға, немесе неміске жалынған жоқ.
Жапондар да ешкімге ештеңесін зорлап тықпаламады – әдебиетін, басқасын былай қояйық, қазір әлем олардың икебана, шай рәсімі сияқты” ұсақ-түйектеріне” дейін қызықтайды. Неге? Себебі, орыс – күшті, жапон – мықты. Өзіндігі мықты. Ең алдымен, өзін жақсы көреді. Алдымен – Өзі, сосын – әлем. Олардың өзіндігі, ең алдымен, олардың жаппай өз тілінде сөйлеуінен көрінеді.
Мен анық білем – барша қазақ тегіс қазақ тілінде сөйлеген күні әлем бізге өзі келіп сәлем береді.
Сіздің аңсаған, зарыққан, шөлдеп өлген “деңгейіңіз” – тойымсыз мақтанқұмарлығыңыздың көмейін өзі келіп тығындайды. Абайды сізден сұрамайды – Абайды өзі тауып алады да, көкейіңізді жегі құртша тескен әлемдік биікке өзі алып кетеді. Бірақ, алдымен өзіңді өзің құрметтемей, ондай құрмет сізге жоқ…
Тұрсынжан Шапай