Қазақстанда 1523 ауылда мектеп жоқ. Шалғай деуге де келмейді. Көбісі қаланың іргесінде-ақ тұр. Ал ондағы оқушылар көрші ауылдың мектебіне сабылуға мәжбүр. Автобус болса жақсы, бірақ арнайы көлік қатынамайтындары да бар.
Ондайда оқушылар не істейді? Әрине, көрші ауылдың мектебіне жаяу-жалпы тартады. Жаңбыр жаумаса шаңнан көздері ашылмайды, ал жаңбыр жауса балшық кешеді, аяқ-киімдері балшықта қалып, мектепке жалаңаяқ барғандары да бар екен. Шиеттей балаларға обал ғой.
Биыл Астанада мектеп табалдырығын аттайтын балалар саны рекордтық көрсеткішке жетті.
“Елімізде 1523 ауылда мектеп жоқ, сондықтан оқушылар басқа ауылдардағы мектепке баруға мәжбүр. Бүгінде олардың саны 30 мыңнан асады.
Оқушылардың мектепке жетуін ауыл әкімдігі қамтамасыз ету керек. Бірінші кезекте оларды жеткізетін көлік қажет. Ол бұзылмаған болуы тиіс, автобустың ішіндегі балалардың саны орын санынан артық болмауы керек. Қала сыртындағы жолдарда балаларды тасымалдайтын бірнеше автобус болса, олардың жанында міндетті түрде ішкі істер органдарының арнайы көліктері жүруі тиіс. Балаларды жинайтын арнайы алаңқайлар болуы шарт”, — деді Смирнова.
Бірақ, депутаттың айтуынша, мұның бәрі біз үшін арман, көбінесе балалар жолсыз жермен мектепке бірнеше шақырым жаяу жүріп барады.
“Жаңбыр жауған кезде балалар балшыққа батып қиналады.
Тіпті, оқушылардың балшықтан етігін алып шыға алмай, мектепке жалаңаяқ жететін кездері болады.
Алматы облысындағы Іргелі ауылының балалары Кемертоғандағы жаңа мектепке бара алмай жүр. Өйткені, ата-аналардың айтуынша, жол жоқ, автобус ол жаққа жүрмейді, ал мектеп автобусы ұйымдастырылмаған. Сондықтан балалар алыстағы Қаскелең ауылына барады. Ақмола облысындағы Қосшы ауылында да қиын жағдай. Оқушылар 6 шақырымдай жаяу жүреді. Жаңбырлы күндер болады, қыс жақындап қалды. Балалар қалай мектепке жетеді?”, — деп қынжылды ол.
Депутат Целиноград ауданындағы Қоянды ауылы тұрғындарының шағымын да жеткізді.
Олар жолдың жоқтығын және мектеп автобустарының жетіспейтінін көптен бері айтып жүр. Бұл ауылда халық саны тез өсіп келеді, қазірдің өзінде онда 500-ден астам оқушы бар, бірақ проблема шешіліп жатқан жоқ.
Оңтүстік Қазақстан облысындағы Шұңқырсай ауылында 300-ге жуық отбасы тұрып жатыр.
10 жылдан астам уақыттан бері тұрғындар биліктен мектеп салуды сұрап отыр. Қазіргі уақытта 500-ге жуық бала көрші ауылда оқуға мәжбүр.
“Білім министрлігінің 2011 – 2015 жылдарға арналған стратегиялық жоспарында оқушыларды мектепке жеткізудің ұйымдастырылмағаны айтылған еді. Бірақ бұл мәселе әлі күнге дейін шешілмей отыр”, — деді Смирнова.