Қашанғы өтірік өнерді дәріптейміз?
“Əннің де естісі бар есері бар, Тыңдаушының құлағын кесері бар” деп Абай атамыз айтқандай ессіз əндермен, есер, даусы жоқ ыңырсыған əншілер фонограмма деген құдіреттің арқасында халықтың санасын улап, қазақ сахнасын, телеарнасын, телерадиосын ластап жатыр.
“Аяғы лас адам есіктен төрге дейін ластайды, Пейілі лас адам бесіктен көрге дейін ластайды” деп дана халық айтқандай, төрімізде намыстан жұрдай денесін ашқан, күлін шашқан, өз-өзін сыйпалаған небір ар-ұяттан жұрдай шошаңдаған қыздарымыз, құлағына сырға тағып, шашын түрлі түске бояған қыз кейпіндегі жігіттеріміз телеарнаның бетін бермей, көрге дейін ластамаса болғаны.
Дəстүрлі өнер неге тасада қалу керек? Қазақтың əні, күйі, жыры қазаққа ғана керек. Ол ұлт қазынасы, мұрасы. “Қазақтың дəстүрлі ұлттық өнері, əні өлсе, əдебиеті жесір қалады” деген Сұлтанмахмұт Торайғыров.
Ардақ Исатаеваның фейсбуктегі жазбасынан
050013, ҚР, Алматы қ., «Керемет» ықшамауданы, 7 үй, 39 корпус, 472 кеңсе