Жұмыстан келіп үйге кіргенім сол еді. Әйелім бетін шымшып қарсы алды. «Сұмдық, сұмдық» деп бетін шымши береді. «Айтсаңшы, не болып қалды?» дедім оның мына тірлігіне ұнатпай қарап.
“Масқара, – деді бетін тағы шымшып. – Күйеуі гей болып шығыпты.
Лаура (біз әңгіме етіп отырған көрші пәтердегі жас келіншектің аты) айтады, бір жылда төсекте небәрі бірнеше рет қана болыпты. Оның өзінде күйеуінікі дұрыс «жұмыс» істепепті. Ол, ол ма, күйеуі үнемі ер адамдардың дене-мүшесін әңгіме қылатын көрінеді. Әсіресе теледидардан мүсінді еректерді көрсе аузынан суы ағып қарайды екен”.
Әйелімнің айтқандарына онша сенбедім. Бірақ ертеңінде үйге келсем, көрші үйдегі жас келіншек әйеліммен бірге шай ішіп отыр екен. Көзі бұлаудай, жылаған сияқты. Шай үстінде амалсыз оның айтқандарын тыңдауға тура келді.
«Күйеуімнің төсектегі қабілетсіздігін, оның түнде мені іздемейтіндігін басында жасырып келдім. Ақыры оның жақын достарына бірде сыр қылып айттым. Мені аяды ма, олар бар құпияны ақтарып салды. Сөйтсе, күйеуім «гей» екен. Олардың өзі «еркек, ұрғашы» болып екіге бөлінеді екен. Ал менің күйеуім солардың «ұрғашысы» болып шықты. Кей түндері үйден шығып кетіп, таң атқанда бірақ келетін. Достарыммен бірге болдым, бильярд, боулинг ойнадым» деп келетін. Еш күдіктенбеуші едім. Сөйтсем таңатқанша «еркек» гейлерді «суғарып» келеді екен ғой.
Ондай адаммен қалай бірге өмір сүремін? Сотқа арызды өзім бердім. Ажырастым. Тек жас өмірім өксіп кетті, қайтейін. Алматыда гей клубтар бар көрінеді. Гейлер де көп дейді. Соларға тиым салыну керек қой», дейді Лаура.
Әйелім де үнсіз. Мен де үнсізбін. Не дейміз? Тек бір жас отбасының талқан болғаны ғана өкінішті.