Аты-жөнін жасыруды сұраған оқырманымыздың хаты келді. Басындағы проблемасын жазыпты.
Сондағы айтқаны:
Мен – түрмеде жүрген сияқтымын. Еркіндік жоқ. Әр қадамым аңдулы, қазір қайдамын, сосын қайда барам, одан кейін не істеймін – бәріне әйеліме телефон арқылы есеп беріп тұрамын.
Осы баяғыда, ұялы телефон жоқ кезде өмір сүрген еркектердің өмірі рахат-ақ болған екен.
Иә, шаңырақ құрғанымызға ендігі 10 жылға тақап қалды, екі балалы отбасымыз, бірақ әйелім әлі күнге дейін менің телефонымды ақтарып, тексере береді.
Телефоным қолына түсе қалса, бірден Whats`app, СМС, шалынған-қабылданған қоңырауларды сүзіп шығып, VK, Facebook-ке дейін ақтарады.
Тура тергеуші сияқты. Қорыққанға қос көріне ме, әйтеуір бәрінен күдіктеніп, «мент» сияқты қақылдап бәрі жайлы сұрай береді.
Шынымды айтайын. Әйелімнен жасыратын ұсақ-түйек жайттарым бар енді. Бірақ оларды біздің некемізге қауіп төндіретін бір үлкен қылмыс деуге мүлдем келмейді. Әрі оны әйелім телефонымнан таба да қоймас.
Әйелімнің бұл мінезі алды-артымды жақсылап жауып жүруге жақсы үйреткен.
Бірақ осы әйелімнің тура менің көзімше телефонымды ақтарып жатқаны жыныма әбден батты. «Қой, ақтарма», деп қолынан тартып алсам – одан сайын бәлеге қалғаным.
«Әәә, онда жасыратын бірнәрселерің бар» деп, одан сайын өршеленіп, телефонды қазбалай түседі.
Тіпті, менімен хабарласқан бейтаныс нөмірлерге телефон шалып, оның кім екенін (қыз ба, еркек па?) тексеріп көретінін қайтесіз?
Қалай қойдырсам екен, әйелімнің мұндай жаман әдетін?
(Жазба VK-дағы Атамның басы-ай тобында қызу талқыланып жатыр)
https://kaz.365info.kz/k-jeuimni-k-zine-sh-p-salamyn-246658