1920-30 жылдардағы шолақбелсенділердің көбінен ұрпақ қалмаған
“Құдай жоқ” деп кесіп айтып отырғандарға…
“Құдай”, “Алла”, “Жаратқан”, “Тәңірі” немесе “Жоғары материя” дейміз бе, мынау дүниедегі тепе-теңдіктің бұзылмауын реттеп отырған бір құдірет бар екеніне өз басым кәміл сенемін.
Балалық шағымыз октябрят, пионер, комсомолдың арқасында мұғалім «құдай жоқ» десе, біз де қосыла «құдай жоқ» дейтінбіз.
Біраздан кейін, кешке қарай орталық пен ауылдың арасындағы терең жартасты сайдан өтіп бара жатып, еріксіз «бісміллә-бісміллә» деп күбірлейтінбіз. Ертеңіне ағайдың қасында тағы “батыр” боп шыға келетінбіз.
Құдіреттің бар екеніне кейін толық иландым…
Өз туған ауылымның тарихын зерттеп жүріп, заман мен саясатты желеулетіп ағайынды зар илеткендердің елдің наласы мен қарғысына ұшырағанына көзім анық жетті.
Мәселен, 1920-30 жылдардағы шолақбелсенділердің көбінен ұрпақ қалмаған (Ал, арғы дүниеде оларды қандай жаза күтіп алғанын бір Жаратқан ғана біледі).
Қалса да азып-тозып кеткен…
Ал “Құдай жоқ” дейтіндерді арғы дүниеде не жаза күтіп тұрғанын айта алмаймын.
Өмір Шыныбекұлы
Фейсбук парақшасынан
050013, ҚР, Алматы қ., «Керемет» ықшамауданы, 7 үй, 39 корпус, 472 кеңсе