“Сәлеметсіздер ме, шығарып жатсаңыздар рахмет”, деп басталатын мына бір хатты 23 жастағы қазақтың қызы жазыпты.
Ол бұл хатында елден ақыл-кеңес сұрайды:
«Менің жасым 23-те, тұрмысқа шыққаныма 1 жылдан асты. Аллаға шүкір, бір қызым бар.
Мендегі мәселе — күйеуім. Оған не істеп көңілін табарымды білмеймін уже.
Әрбір нәрсеге бәле іздеп тұрады, кейде менің кемшілігімді іздеп тапса, қуанатындай көрінеді.
Бірақ ол достарымен қыдырып кетеді.
Неге бізбен болмайсың десем, тағы қырыламыз. Оған ренжісем де, жыласам да, мұңымды айтсам да, бір рет болсын түсінген емес.
Неге көтің тырысады, көрсетпе маған мінезіңді, деп боқтап тастайды.
Егер сөз қайтарсам ұрып тастайды. Не істерімді білмеймін, қанша өзгерсем де жақпаймын.
Қыз кезімде керім, қырсық жігіттерді менсінбей жүруші едім, қазір қатты жүрегім ауырады.
Ақылдарыңызды қосыңыздаршы, қалай көңілінен шығамын?”,
— депті хат иесі.
«Жаным, осымен тоқташы». Күйеуімді қойғыза алмай жүрмін, қайтемін?