Kazakhstan Wildlife Foundation қамқоршылық кеңесінің төрағасы Батыр Сейкеновтың таңғаларлық ұсынысы диван экологтарын таң қалдыруы мүмкін, бірақ… Бірнеше онжылдық бойы жабайы табиғатты қорғаумен айналысып, үлкен тәжірибе жинақтаған ол былай дейді: сауатты ұйымдастырылған аң аулау браконьерлік деңгейін төмендетуге мүмкіндік береді. Мұны әлемдік тәжірибе дәлелдеді.
«АҚШ, Канада, Африка елдері, Еуропа және тағы басқалар аңшылықтың арқасында жануарларды ұзақ уақыт бойы құтқарып келді. Мен әлемдік тәжірибеден сәтті мысалдардың бірнешеуін келтірейін.
1972 жылы елде қалған арқардың саны 19 мыңнан аз болды. Олжалы аңшылық ашылғаннан кейін популяция 180-200 мың арқарға дейін көбейді, бір арқарды аулау құны 700-ден 380 мың долларға дейін.
1998 жылы арқарлар небәрі 900 бас қалды, олжалы аң аулау ашылғаннан кейін олардың саны 8 мыңнан асты, бір арқарды аулау құны 38 мың доллардан жоғары. Сонымен қатар, бірнеше жыл бұрын олар Мархорға аңшылықты ашты, олардың да саны күрт өсті.
1985 жылы Мархур таутекесінің 100-ден аз басы қалды, өйткені соғыс пен ашаршылықтың салдарынан жергілікті тұрғындар оларды ет ретінде пайдаланды. Таутекені құтқару үшін олжалы аңшылық ашылды, соның арқасында олардың саны көбейді. Қазіргі уақытта 4 мыңнан астам таутеке бар. Мұндағы аң аулау құны бір мархор үшін 150 мың долларға дейін жетеді.
Оңтүстік Африка, Намибия, Зимбабве, Танзания, Замбия және осы континенттің көптеген басқа мемлекеттері арыстан, мүйізтұмсық, зебра, жираф, піл және бөкендердің көптеген түрлеріне аңшылыққа өте қолайлы сауда жасайды. Осылайша олар осы жануарлардың санын сақтап, көбейтуде.
Мүйізтұмсықты аулау құны 100 мыңнан, арыстандар — 20 мыңнан, барс — 15 мыңнан, пілдер — 25 мыңнан, бөкендер — 600 доллардан бастап 8 мың долларға дейін.
Елде олжалы аң аулау жабылып, браконьерліктің өршуі және жабайы аңдар санының апатты түрде азаюы орын алды.
Бұл елдер олжалы аңшылықты табысты қолданады, осылайша жабайы жануарларды қорғайды.
Моңғолия: арқарды аулау құны 60-тан 100 мың долларға дейін.
Мексикада Калифорния арқарын аулау құны 385 мың.
Өзбекстан биыл арқарларға аңшылық жариялап, бұл мәселеде бізді тағы басып озды.
Мұнда аңшылардың бәрі ет алу үшін емес, олжалы болу және әсер алу үшін келеді.
Ал енді Қазақстан туралы айтайын.
2021 жылы арқарлардың саны 18 465 болды – аң аулауға тыйым салынған. Оның болмауына байланысты бұл жануарлардың саны нашар көбеюде, дегенмен үкімет қорғауға бюджеттен миллиардтаған қаражат бөледі.
Кейбір мәліметтер бойынша,
браконьерлер ойын-сауық пен ет үшін жылына 2 мыңға дейін арқарды өлтіреді
Демек, сұраныс бар! Бұл ретте заңды аң аулауды бір арқар үшін 100 мың АҚШ долларынан сатуға болады…
Осы жерде және төменде – ресми статистика, ал жақшада мен популяция жағдайына баға беремін:
Ресми мәліметтер бойынша, барлық тұяқтылардың саны – 50 908 бас, ал киіктің саны – 842 мың, яғни киік бірге алынған тұяқтылардан 16,5 есе көп.
Мен және бүкіл әлем бұл мәселеде біздің мемлекетіміздің логикасын түсіне алмайды. Егер біз жануарлар әлемін дұрыс басқара алмасақ, көп ұзамай көптеген жабайы аңдардан айырыламыз.
Неліктен жабайы аңдардың саны олжалы мен табиғатты қорғау кезінде өсетінін білесіз бе? Бұл кезде кәрі және аталық аңдар ауланады,
Яғни, репродуктивті жастан асып кеткен. Бұл жануарлар қартайғаннан, аурудан өледі немесе жыртқыштарға қорек болады, бірақ олжа аңшысы үшін өте маңызды рөл атқарады, өйткені олардың үлкен мүйіздері, өткір тістері мен өсінділері бар. Бұл аңшылар ет үшін келмейді, олжа мен әсер алу үшін келеді».