Журналист Сәкен Нұрқабекұлы көзі ашық, көкірегі ояу қауымның ойындағы өзекті, маңызды мәселені көтерген.
“Неге ұлы тұлғаларымыздың атында бірде-бір орден жоқ?” – дейді ол.
“Күні кеше Қазақстан президенті Сербия басшысын «Достық» орденімен марапаттады. Ал, Н.Назарбаевқа Әулие Савваның атындағы орден берілді. Қызық көрініп кетіп, Қазақстанның мемлекеттік ордендерінің атауларын шолып шықтым. Бізде кие тұтатындай, сакральді атаулар жоқ екен.
Әулие мен батырлардың есімдері халықтың рухын көтереді деуші еді. Не батырды, не әулиені мойындамайды екенбіз.
Әйтпесе есімі орденге сұранып тұрған тұлғалар жетіп-артылатын сияқты.
Қазақстан Республикасының ордендері:
Бұларды қойшы, Еуропаның көзі ашық қой деп, Францияға секірдім:
Орден Святого Михаила
Орден Святого Духа
Орден Святого Лазаря Иерусалимского
Орден Кармельской Богоматери Военный
Орден Святого Людовика
Орден Святого Губерта
Испанияда:
Орден Карлоса III
Орден Королевы Марии Луизы
Орден Святого Фердинанда
Орден Святого Эрменегильдо
Орден Изабеллы Католической
Орден Сиснероса
Орден креста святого Раймунда Пеньяфортского
Бәрін қойшы, өзіміздің бауырларда қалай екен деп, байекелер мен акаларды қарап шықтым.
Қырғызда Манас деген жалғыз батыр еді, соған үш дәрежелі марапат беріліпті.
Ал, Өзбекстанда Әмір Темір мен Жалолиддин Мәңгібердінің атында бір-бір марапаттан бар”, – деп жазыпты Сәкен Нұрқабекұлы.
Шынымен, неге солай?
Орденге лайықты хандар мен батырлар, билер мен әулиелер неге атаусыз қалған? Бұл да рухани жаңғырудың бір белгісі емес пе?
Билік ойналар, бәлкім…