Сонымен, қазақ тілі мәселесі тағы өзектенді. Қоғам мемлекеттік тілдің толыққанды іс-жүзіне асуын тағы талап етті. Бұл қоғамның басым көпшілігінің таңдауы.
Рухани – əлеуметтік тенденция. Өкінішке орай, құзырлы органдар мен бизнес қауымдастығы тағы “қалыс қалды”. Бұл мемлекеттік органдардың сыңаржақ саясат жүргізіп отырғандығын көрсетеді. Өкінішті. Сонда отырған азаматтар, өздері Қазақстан мемлекетінің заңына “қалыс қарайтындығын ” аңғартады. Өз “рухани үйірінен” жиреніп кеткен сыңайлы.
Жаңа Өкімет, ана тілімізді “қосымша” деп есептейді. Өгей бала, “тоқалдан туған” тəрізді. Ойыншық, қажет кезінде ойнайды, “шаршаған кезде” лақтырып тастайды.
Министрлер “талақ” деп қуып жібереді. Ана тілімізге шынайы құрмет болуы үшін, “төрелер”, яғни министрлер қазақша сөйлеуі шарт.
Ерлан Саиров,