АҚШ енді бұрынғыдай әлемдік көшбасшы емес, немесе ішкі саясат сыртқы саясатқа қалай кедергі келтіреді

АҚШ-тың Ливиядағы геноцидтің алдын алу әрекеті анархияға әкелді. Сириядағы ИШИМ-ді жеңу науқаны АҚШ-тың күрд одақтастарын тастап кетуіне апарды.

Экс-президент Дональд Трамптың бүкіл мерзімі Америкадан достарын теріс айналдырды және оның автократиялық қарсыластарына заңдылық берді. Қазір Вашингтонның әлемде қандай жолмен жүретінін ешкім білмейді.

АҚШ-тың сыртқы саясатта қашан жеңіске кеткенін еске түсіру қиын.

Сәйкессіздік салдары

Алайда бәрі соншалықты қорқынышты болған жоқ. 20 жыл бойы АҚШ Ауғанстанның терроризмге пана болуына жол бермеді, мұнда Аль-Каида жазасыз әрекет етер еді.

Бұл ИШИМ-нің Таяу Шығыстағы жағдайын едәуір нашарлатты. Обама әкімшілігі Усама бен Ладенді жойды. Америка Үндістан сияқты елдермен берік дипломатиялық қатынастар орнатты. Батыс Еуропамен одақ, әрине, тым осалдау, бірақ әлі де бар.

Алайда, Американың ішкі саясатындағы алауыздық сыртқы саясаттағы ұзақ мерзімді келісімге кедергі келтіреді. Америка Иранның ядролық бағдарламасын тоқтату туралы келісім жасады. Содан кейін шығып кетті. Кейіннен қайтадан кіргісі келеді.

АҚШ Париж климаттық келісіміне кірді, шықты, қайта кірді… енді келесі президент қайтадан одан бас тартуы мүмкін.

Израильмен қарым-қатынас соншалықты саясаттандырылған, екі елде де, бір кездері Ақ үйдің көгалында Израиль-Палестина келісімін жасасуға әкелген АҚШ-тың рөлі келмеске кетті.

Американдық саясаткерлердің ел ішіндегі келіспеушіліктері Ресейдің сайлауға араласуы туралы көпірме сөздермен күрделене түсуде

Оның үстіне, бұл факттың ешқандай дәлелі жоқ. Бірақ тергеу әлі де жалғасуда, жекелеген саясаткерлер мен бүкіл ведомстволардың азаматтық қақтығыстарына ұласып жатыр.

Яғни, ауған әскерлерінің шығарылуы елдің жаһандық стратегиясына емес, тек ішкі саяси факторларға негізделген деп айта аламыз.

Енді кепілдік жоқ

Әлем қырғи қабақ соғыстан кейінгі жағдайға қарағанда басқаша әрі тұрақсыз болып қалуда. Бірақ әзірге АҚШ әскери күштері қауіпсіздік қолшатырын ұсына алады, онсыз Еуропа мен Азиядағы одақтастар өркендей алмайды. Әзірге.

АҚШ-та да, олардың одақтастарында да бәсекелес держава – Қытайға қарсы тұру қажеттілігі тұрғысынан бірлік бар. Алайда, бірнеше жылдан бері қалай қарсы тұру керектігі туралы келісімге келе алмай келеді.

Яғни, Американы ішкі жағынан бұзатын саяси және мәдени шайқас демократияға ғана қауіп төндірмейді. Ол 70 жыл бойы тұрақтылыққа кепілдік берген билікке әкеледі. Сонымен қатар, АҚШ әлемдегі дәйекті көшбасшылықты қамтамасыз ету қабілетін жоғалтты.