Жаңа жылдан әркім үміт етеді. Әр әулет өзіне жақсылық тілейді.
Отбасылық мереке болған соң түнгі сағат 12-ге қарай үлкен-кішінің бәрі Жаңа жылды қарсы алуға кіріседі. Дастархан басында жақсы тілектер айтылады. Сосын…
Сосын Атыс басталады…
Қып-қызыл атыс…Көк түтін…Тарсылдаған тарсылдақтар…
Аспан да, жер де гүрс-гүрс…
Көше-көше, үйме үй тарс-тұрс атыс…
Осы атыстан қанша адамның көзі ағып түсті. Қаншама жас ғаріп боп жатыр?!. Ойландық па?
Қазақстан бойынша жылда 40 мыңға жуық адам осы атыстан зардап шегетін көрінеді. Әртүрлі жарақат алады. Үй-жай, қора-қопсы өртенеді…
Қытайдың арзанқол тарсылдағын атып жарысу бәсекеге айналғандай. «Биыл біздің көршіміз 3000 долларға от-шашу алды» дейді бір әріптесіміз.
Ал керек болса! Сонда біз не болдық? Қай атамыздан қалған атыс еді бұл?!.
Бәріміз де үйімізге, отбасымызға, елімізге Жаңа жылда жақсылық, құт-береке тілеп отырамыз. Сағат қалай 12-ні соғады, солай далаға атып шығамыз да атысқа кірісеміз.
Өз үйімізге кіріп келе жатқан құт-берекені өзіміз қашырып отырған жоқпыз ба?!.
Жыл бойы түрлі қырсық шалса, кінәні өзімізден көрмей, өзгеден, тіпті Құдайдан көретін жаман ғадет шықты.
Алланың берген жақсылығы мен игілігін атып қарсы алсаң, құдіреті күшті Жаратушы қандай күйде болады?!.
Жаңа жылды атыссыз қарсы ала аламыз ба?
Қалың қазақтың бұған шамасы келе ме?
Тарсылдақты тастай аласыз ба?..
Жаңа жылыңызбен!
Атыссыз!..
Фейсбук парақшасынан