Лингвисттердің “келешекте бенгал тілі қанат жаяды” деген жорамалын оқып таңғалдым.
Керемет әлеуеті, озық ғылым – білімі жоқ, кедейшіліктен даладан саршұнақ – тышқан қуалап аулап қорек етіп жүрген бенгалдардың тілдері неғып өркендей қалады екен” деп аң – таң болдым.
Сөйтсек, тіл мамандары былай дейді. “Әй, сан деген бар ғой сан! Сенің неғұрлым саның көп болса, соғұрлым тіліңнің аясы кееең болады, ана бенгалың шағын аяқтай жерде бірінің үстіне бірі мініп, асылып күн кешіп отырған қыруар ел ғой, онда қанша тіл бар, соны санап шығып аясын байқай бер. Тіл деген шіркіннің ұлылығы оны қолданатын сандармен өлшенеді” дейді лингвист қауым.
Біздің тілдің қолданыс аясы қазір екі есе тар. Біздің екінші жартымыз бекер “орыс әлемін” кеңейтіп отыр.
Ал лингвисттер андай деп отыр, “әр сөзің, жазбаң, ойың – тек тіліңді үлкейте береді” дейді.
“Ал өзге тілдегі іс – қимылың оны шектейді”.
Қазақтар тек қазақша жазып, қазақша сөйлеуі керек.
Олжас Әбіл
Фейсбуктегі парақшасынан