Біз оларды “мемлекеттік қызметкер” деп дардай ғып, бір жерін шелейтіп қоямыз…
Мемлекеттік мекемелердегі бюрократияны да Жолдауы барысында Назарбаев қатты сынға алды.
Керек десең, Владимир Маяковскийдің “Прозаседавшиеся” деген өлеңін де мысалға келтірді.
Қазір әкім-қараларды айтпағанның өзінде ел бюджетінен, халық төлеген салық есебінен күн көріп отырған ел дамуына қосып жатқан ешбір үлесі жоқ, шығыны шашетектен, ал, пайдадан мүлде жұрдай шағын ғана мекеменің қозы қарын топас бастығының өзі қарулы күзетпен өзін қоршатып алып, талтаңдап зорға жүруге шақ қалды.
Ештеңе тындырмаса да, қолынан іс келмесе де бюджеттің қаржысымен оққағар мен бірнеше көмекші-кеңесші, түк тындырмайтын хатшы ұстауға бәрі шебер.
Әлде бір шаруамен бара қалған қарауындағы қызметкерлерінің өзін сағаттап күттіріп, керіліп-созылып отыратын тас мүсін дурак бастықсымақтар қаншама.
Оны қазақ ата-бабаларымыз “Ұлық болсаң – кішік бол” деп бірауыз сөзбен түйіндеген. Кішік бола алмасаң, қараңды батыр, кет деген сөз ғой.
Қуандық Шамахайұлы
Фейсбуктегі парақшасынан
050013, ҚР, Алматы қ., «Керемет» ықшамауданы, 7 үй, 39 корпус, 472 кеңсе