Атбасардан шыққан еріктілер әулеті қарт адамдарға қол ұшын созады

— Михаил Васильевич, ерікті болып жұмыс істеу идеясы қашан және қалай пайда болды?

— Менің ерікті болғаныма ұзақ уақыт болды. «Целина» қоғамдық қорын тіркеудің алдында «Көктем» атты балалар экологиялық клубы болған. Біз қала аумағын, жағажайларды жинау бойынша түрлі акциялар өткізетінбіз. Зейнеткерлер мен соғыс ардагерлеріне көмектестік. Ол кезде

біз әлі «ерікті» деген сөзді білмедік, жай ғана ақысыз көмек көрсететін адамдар болдық

1997 жылы Қазақстандағы Америкалық әлем корпусымен ынтымақтаса бастадық және бізге олардың еріктісі келді. Міне, сол кезде еріктілер деген кім және қозғалыстың мәні  қандай екенін біле бастадық.

— Менің білуімше, сіздің апаңыздан немерелеріне дейін ерікті болған, былайша айтқанда еріктілер әулеті деуге болады

— Иә, бұл қызметке бүкіл отбасымыз атсалысады. Менің анам идеялық шабыттандырушы, ол қордың директоры Наталья Михайловна Пелих. Мен оның көмекшісімін.

Менің әкем — Василий Григорьевич, менің әйелім — Татьяна Владимировна және әпкем жұбайымен бірге еріктілер болды. Біздің  балаларымыз да осы қордың  белсенді қатысушылары.

Отбасымыз үлгі көрсетіп, қала тұрғындарын еріктілер жұмысына тартуға тырысады.

Пандемия басталған кезде,  бұрынғы әдетімізбен тыл еңбеккерлері мен соғыс ардагерлеріне, сондай-ақ өмірде қиын жағдайға тап болған адамдарға көмектестік.

Жұмысымыздың мәні — қарт адамдарға қол ұшын созу.

Азық-түлік сатып аламыз,  үйлерінің аумағындағы қоқысты шығарамыз, қаланың мұқтаж отбасыларына маскалар мен азық-түлік жиынтығын таратамыз

Қала аумағын жинауға қатысты акциялардың аясында эко-волонтерлік, сондай-ақ ТЖМ волонтерлігін те жүргіздік.

Көктемде біздің қаладағы Жабайы өзені тасиды, 8 жылдан астам уақыт бойы мен оқиға орнынан фоторепортаждар жасап, адамдарды су басқан жерден эвакуациялауға көмектесемін.

— Михаил Васильевич, қалай ойлайсыз, карантин мен әлемдік пандемиядан қандай сабақ алуымыз керек? Біздің сана-сезімімізде, адамдарға деген қарым-қатынасымызда не өзгерді?

— Ерікті болу адамдармен қарым-қатынас жасау тәжірибесін жинақтауға және сенің жұмысың адамдарға өте маңызды екенін түсінуге көмектеседі, көптеген адам үшін сыртқы көмектің мәні зор.

Ең басты сабақ – өзіңнің және туған-туысқандарының өмірін бағалау. Материалдық игіліктер емес, саяхат емес, отбасылық құндылықтар мен өзара көмек бірінші орында!

Мен тек жұмысқа ғана емес, отбасы мен туған-туыстарына көбірек уақыт бөлу керегін түсіндім.

Өмір қысқа, ал біз уақытымызды көбінесе онлайн ойындар мен дәмі тамақтануға, әдемі киіну мен машинаны жаңартуға жұмсап, босқа өткіземіз. Әрине, бұл да керек және маңызды, бірақ фанатизмге берілмеу керек. Қазірде  адамдардың көбі телефон мен гаджеттердің көмегінсіз қарым-қатынас жасауды ұмытып қалған.